- ogłosić się
- сов.1) дать объявле́ние (в газете и т. п.)2) уст. провозгласи́ть себя́ (кем-л.)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
ogłosić się
Смотреть что такое "ogłosić się" в других словарях:
ogłosić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. ogłaszać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogłaszać się – ogłosić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} publicznie informować np. w prasie, radiu itp. o sobie jako człowieku mogącym coś zrobić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielokrotnie ogłaszał się w prasie, ale nie dostał pracy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogłosić — dk VIa, ogłoszę, ogłosićsisz, ogłoś, ogłosićsił, ogłoszony ogłaszać ndk I, ogłosićam, ogłosićasz, ogłosićają, ogłosićaj, ogłosićał, ogłosićany 1. «podać do publicznej wiadomości, powiadomić ogół; obwieścić» Ogłosić dekret, manifest, odezwę.… … Słownik języka polskiego
proklamować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} publicznie ogłosić się kimś, mianować się kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proklamować się wodzem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podać — dk I, podaćdam, podaćdasz, podaćdadzą, podaćdaj, podaćdał, podaćdany podawać ndk IX, podaćdaję, podaćdajesz, podaćwaj, podaćwał, podaćwany 1. «dać coś komuś do rąk, do ust, przybliżyć coś umożliwiając wzięcie; wręczyć» Podać komuś szklankę wody,… … Słownik języka polskiego
ogłoszenie — n I 1. rzecz. od ogłosić. 2. lm D. ogłoszenieeń «wiadomość o czymś (np. o sprzedaży czegoś, wolnej posadzie) lub reklama czegoś wydrukowana w prasie, przekazana przez radio, umieszczona w miejscu publicznym» Drobne ogłoszenia. Ogłoszenie… … Słownik języka polskiego
proklamować — ndk IV, proklamowaćmuję, proklamowaćmujesz, proklamowaćmuj, proklamowaćował, proklamowaćowany «podawać do publicznej wiadomości; ogłaszać, oznajmiać, obwieszczać, obwoływać» Proklamować stan wyjątkowy w kraju. Uroczyście proklamować niepodległość … Słownik języka polskiego
jedynowładca — m odm. jak ż II, DCMs. jedynowładcacy; lm M. jedynowładcacy, DB. jedynowładcaców «władca sprawujący rządy bez ograniczeń, panujący samowładnie» Despotyczny, potężny jedynowładca. Być, ogłosić się jedynowładcą … Słownik języka polskiego
wiadomość — ż V, DCMs. wiadomośćści; lm MD. wiadomośćści 1. «informacja o czymś, rzecz zakomunikowana; zawiadomienie, doniesienie, wieść» Aktualna, alarmująca, cenna, ciekawa, dobra, miła, pomyślna, radosna, sensacyjna, smutna, ważna wiadomość. Najświeższe,… … Słownik języka polskiego
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
